Er wordt meteen goed afgetrapt met ‘Sinking Transient Waters’, waarbij er op lekker stuwende drums een mooi tapijt aan logge ritmes en tremolo riffs neergelegd wordt. Duister, gitzwart is wat er uit de speakers komt druipen, maar zeker niet zonder sfeer. Deze sfeer is dan ook wel duister, maar het zuigt je allemaal meer en meer de afgrond in. Met ‘The Reek of Loss’ gaat het tempo een stuk omlaag en komen we in doomy territorium terecht, waarbij er slechts amper versneld wordt. Hooded Menace is geen vreemde vergelijking, aangezien zij ook Fins zijn en de drummer ook daar gespeeld heeft. Krypts blijft wel aan de death metal kant van de vergelijking en heeft daarom ook wel een eigen gezicht. De rest van de plaat blijft lekker sijpelen tussen doom en death krochten, waarbij er nooit echt 1 type duisternis overheerst. Voor je het weet ben je ook ineens al aangeland bij ‘Circling the Between’ wat de plaat prima afsluit. De productie is precies duidelijk genoeg, maar ook doffig en stroperig zoals bij dit type muziek past. De duistere zielen onder ons zullen zich hier zeker geen buil aan vallen.