Dit label brengt wel de nodige kwaliteit uit, vooral uit de Nindrosische Noorse hoek en het liefst een beetje orthodox. Nu kan ik met de deur in huis vallen: dat is deze plaat niet. Het is wel een bakkie overstuurde herrie met een boel herrie en geschreeuw erin, maar daar houdt de vergelijking ook helemaal op. Als je een halve schep Old school metal (Celtic Frost/Venom), met een halve schep psychedelica (drugs) en een goede snuf oude Mayhem in een blender gooit krijg je denk ik iets als Kringa in je glaasje. Maar zeker weten doe ik het niet, ook niet na een behoorlijk aantal luisterbeurten. De hysterische uithalen van “Teeth” en “Specters” geven een maniakaal sausje aan een plaat die op momenten alle kanten op lijkt te zwalken, maar uiteindelijk steeds weer op het rechte spoor uitkomt. Deze onorthodoxe aanpak van lekker doorhakken en psychedelisch gepiel komt mooi tot uiting in ‘Eroding Passage’, wat lekker rammend begint, maar halverwege in een soort free jazzstyle nummer overslaat, waarbij je je afvraagt of dit gerepeteerd is.

Dit is ook typisch zo`n plaat die je eigenlijk gewoon een keer moet horen, want verder kan ik deze muzikale trip niet echt goed beschrijven. Interessante release voor de luisteraar die open staat voor alles wat niet in de gebaande paden past.