achtige, ‘Sweet Revenge’ toont de klasse van de ritmesectie, met gedubbelde zang houdt Overland nog net stand tegen de loodzware riffs. ‘Set The World On Fire’ doet me denken aan de nieuwe schijf van Alder – Zonder (A-Z), melodieus, maar toch heavy met ijzersterk instrumentaal geweld.

‘Too Far Gone‘ opent rustig, balladesque, en eindigt in een midpaced opus met veel ruimte voor de vocale uithalen. ‘Liberate Me’ is een lekker stampende rocker en ‘Nowhere Man’ koppelt typische refreinen van FM aan de stevige power van de Matheos compositie. ‘Everyday Angels’ is een ballad, mooi en licht akoestisch. ‘Is It Right’ gaat weer vet tekeer, let op de gave solo in de brug van het nummer en met het zes minuten klokkende ‘Your Life’, dat start met een sinister intro en overgaat in een heavy riff met DIO-invloeden, wordt de plaat afgesloten.

Het is 46 minuten met aandacht luisteren. Jim Matheos schreef aan sterke nummers en de stem van Overland zal vooral de melodieuze rockers verbazen. Toch vind ik dat zijn geluid soms éénvormig is bij de composities. Veel uithalen, ad libs zijn ééndimensionaal. Je merkt dat ook een Overland, ervaren met zijn 62 jaar en meer muzikale projecten dan menig topmuzikant, flink moet bijtrekken bij het harde werk. Ik had gehoopt op nog wat meer variatie in zijn melodieën. De prestaties van Jim Matheos, Joey Vera en Simon Philips zijn top: strak, heavy en genoeg beukwerk om de spijkers uit mijn plafond te jassen. Ik ben benieuwd hoe deze band zich gaat ontwikkelen. Fijne plaat!