Ook in ‘Battle Scars’ koppelt de band de soulvolle zang van Steve aan de melodieuze output van ‘Between Two Worlds’ en het mooie ‘Eye For An Eye’. De titelsong is daarentegen donker en moddervet, met een thematiek over de trauma’s van de oorlog, voor een zanger als Steve pittig om te doen, maar zijn invulling doet het erg goed. Ook het gave ‘Aftermath’ is zo’n donkere kraker, erg mooi, met een klein effect op de zang. ‘Angels And Demons‘ heeft eveneens fraaie thema’s vervlochten, prachtige opbouw! Naast deze tracks pakt Kings Of Mercia ook uit met pure power metal: Luister eens naar ‘Legend’, ‘Hell ’n Back’ en de felle opener ‘Guns And Ammunition‘.

Na 43 minuten is de plaat voorbij. ‘Battle Scars’ ‘klinkt hechter dan het debuut. Jim Matheos heeft als songschrijver en producer een voller en beter beeld van dit project. Ik vind de combinatie van schroeiend hard werk en de kenmerkende, melodieuze strot van Steve Overland nog steeds erg gaaf. Dit album is ook wat harder, maar ook wat meer éénvormig. Jim Matheos heeft dit jaar ook North Sea Echoes, met mooie, rustieke progrock, uitgebracht. Hier is hij wat experimenteler, met een hang naar nostalgie. Bij Kings Of Mercia blijft hij volharden in bijtende riffs, bijgestaan door puike muzikale vrienden. Toffe plaat!