nummer ramt lekker door en kent fijne overgangen met name door het solerend gitaarspel van Joël Stroetzel. Al met al een fijne balans tussen agressie en mooie cleane stukken, hetgeen wat je mag verwachten van Killswitch Engage.

‘Know Your Enemy’ (waar kennen we deze titel van?) kent ook een stevig ritme vol agressie. De goede opbouw en de lading energie die het mee brengt maken het echt een leuk nummer. Dit komt ook door de sterke samenzang en het lekkere gitaarspel. Toch had een andere titel allicht beter gestaan. Weer de geheel andere kant op met (terwijl we er net lekker in kwamen) ‘Take Control’ het nummer heeft weer een vleugje rock met de nadruk op clean vocals. De gekozen riffs hebben iets saais, waar voor de afwisseling wordt gekozen voor een stukje blasten van drummer Justin Foley. Helaas is dat het enige waar je blij van wordt, want het “feel good” gehalte van dit nummer is werkelijk deprimerend hoog. Met een zeer rustige start, wordt je als luisteraar mee gezogen in ‘I Can’t Be The Only One’. Rustige rock en clean vocals domineren opnieuw het begin. Toch komt het tempo er geleidelijk in. Het eindigt dan ook hard na een sterke opbouw. En lijkt de perfecte brug naar ‘Bite The Hand That Feeds’. Wat als afsluiter nog een stukje ongepolijste agressie blijkt te zijn. Het is een hard maar aangenaam eind, van een ietwat rommelig album.

Killswitch Engage lijkt hun formule niet te veranderen, wat natuurlijk goed is als het werkt. Echter ontwikkelen veel bands zich binnen het metalcore genre, en worden er echt indrukwekkende albums uitgebracht door nieuwkomers in de scène. Met ‘Atonement’ stelt Killswitch Engage teleur. Eerlijk is eerlijk van een bijna grondlegger en een van de meest succesvolle bands in dit genre mogen we als luisteraar meer verwachten, in ieder geval als het aankomt op samenhang en opbouw van je album, want zeker vanaf ‘Know Your Enemy’ gaat dat erg achteruit.