‘Æequiizoiikum’ is de tweede volledige plaat na ‘Serologiikal Scars’ en een split met Howls of Ebb. Die maken ook vage muziek, dus mocht dat je wat zeggen dan weet je in welke hoek je het kan zoeken. Wat we te horen krijgen laat zich het best categoriseren als death/black metal, met een flinke scheut Voivod erin. Want hoewel de heren zeggen niet hierdoor beïnvloed te zijn, blijf ik het er toch wel steeds in terug horen. De tegendraadse structuren, het contrast tussen drukke stukken en relatief toegankelijke riffs, maar dit alles toch weer samen te brengen tot een nummer blijft knap. Verder brengt het geheel bij mij vooral een claustrofobisch en drukkend gevoel teweeg. Alsof je in de muziek gevangen zit en deze je pas weer vrij laat als je de plaat hebt uitgeluisterd. Voor mij is het vaak lastig om muziek letterlijk te omschrijven, dus een ontleding per nummer zul je niet vaak vinden, maar slaat hier al helemaal nergens op. Het meest veelzeggend nummer is nog ‘Kollektiing Koffiin Naiils (Délire des Négations Sequence 1.0)’. Dit nummer is het meest afwisselend en toch het meest rechttoe rechtaan. Geef dit nummer een slinger en als je denkt: dit klinkt een beetje vreemd maar wel lekker…

Ik zou er dan een Rivella light bij pakken en ervoor gaan zitten. Bardo Methodology heeft nog een aardig interview met de heren gepubliceerd waarin Khraâl Vri*ïl vertelt dat hij de inspiratie voor de teksten heeft gehaald uit onderzoek dat hij heeft gedaan naar Cotard’s