Hen wie op iets anders hopen dan het Iron Maiden dat we kennen van de laatste albums, die kan ik direct teleurstellen. Er komt geen nieuwe ‘The Number of the Beast’ of één van die andere klassiekers uit de gouden jaren 80. Nee, Iron Maiden borduurt keurig voort op ‘The Book of Souls’ en wie de eerder uitgebrachte singles als ‘The Writing on the Wall’ en ‘Stratego’ heeft beluistert kon die conclusie zelf ook al trekken.

Voor hen die ‘The Book of Souls’ konden waarderen is er goed nieuws, de nummers zijn grotendeels weer lang uitgesponnen en ook aan de licht progressieve trekjes van de afgelopen jaren is niets veranderd. Vanaf opener en titelnummer ‘Senjutsu’ worden we meegenomen in de hedendaagse wereld van Iron Maiden. Nummers die bol staan van gitaariffs, solo’s en progressieve basloopjes van Steve Harris. De vocalen van Bruce Dickinson zijn nog steeds sterk en gevarieerd en zijn net als het baswerk typerend voor de band.

Opvallend nummer is ‘Days of Future Past’. Het is niet alleen het kortste nummer op het album, maar ook het nummer dat het meest up tempo is en daarmee het dichtst bij het oude werk in de buurt komt. De langere tracks op het album worden zorgvuldig opgebouwd en wanneer je de girtaarriff en zeker de bas van Harris hoort, weet je dat je te maken hebt met Iron Maiden. Luister naar het afsluitende ‘Hell on Earth’, de epische afsluiter die het muzikale verhaal achter ‘Senjutsu’ in ruim 11 minuten  compleet verteld.