In een dik half uur worden we binnen 1 nummer meegenomen in een vortex van repititieve dronende black metal riffs zoals we wel kennen van eerder genoemde bands. Het nummer valt op te delen in 3 stukken: na het aftikken wordt er dik acht minuten lekker doorgeblazen met als ondersteuning de diep in de mix liggende vocalen van T. Dit is niet haar meest afwisselende of interessantste vocale prestatie maar het dient deze Ash Borer en Fell Voices achtige black metal ten zeerste. Na de break horen we zo`n typerende riff van O, waarin stiekem meer gebeurt dan je op het eerste gehoor zou denken. Dit trekt de boel weer in gang tot we een kwartier ver zijn en er eindelijk niet door gestofzuigerd wordt maar een spanningsopbouw nadert naar een licht psychedelische finale die hier en daar ook wel aan Vanum of Yellow Eyes doet denken. De laatste drie minuten zijn een ambient noisy uittro, wat blijkbaar bij deze vorm van muziek hoort maar mij zelf nooit zo kan bekoren. Het hele nummer is in 1 live take in 2017 al opgenomen, maar wat mij betreft hoeft men de volgende keer geen 2 jaar te wachten met het uitbrengen van dit soort kwaliteitsreleases!