Het is alweer zes jaar geleden dat Impaled Nazarene een studio album uitbracht, maar hier is het dan eindelijk, ‘Eigth Headed Serpent’. De 13de plaat alweer, en wat voor één! Om maar meteen met de deur in huis te vallen, dit is een klapper van een plaat. Dit album is precies wat ik van de band wil horen en waar ze ook het beste in zijn. Kneiterhard, recht door zee, schijt aan alles, stronteigenwijs en zoals bijna elke Finse band eigenzinnig en uniek. Ik vond de laatste twee release van de band goed, maar ook wat vlak, niet rauw genoeg ofzo en dat is nu juist wat voor de band zo kenmerkend is. Dit is gewoon weer old school Impaled.

Het intro is direct al geweldig. Een één of andere maffe Afrikaanse dominee die een demon uit zijn pik probeert te laten zuigen door een “gelovige”. Om vervolgens als een idioot tekeer te gaan met het alles vernietigende nummer ‘Goat of Mendes’. Impaled is terug is het eerste dat ik dacht, wat een tering vette track is dit. En wat een heerlijke no nonsens plaat is dit toch geworden. Niet voor “wimps and posers” zolas Mika al fijn aan ons laat weten in de bijgeleverde tekst en uitleg over de plaat, en zo is het precies. Het heeft wel wat raakvlakken met Marduk ten tijde van ‘Panzerdivision’, maar dan met wat punknummers ertussen (bijv. Octagon Order).

Je krijgt geen moment rust op dit album, het is echt hakken en zagen van het begin tot het