De line up is ook al lang stabiel, met Hellpig, Harm, S. Smerte en Haxen vormt de band een stevig geheel. Dat hoor je al snel terug, want na een kort intro barst ‘The Messiah Scourge’ los met een mooie uithaal van S. Smerte. Zijn stem zit ergens tussen een grunt en een scream in en is nog wel duidelijk verstaanbaar, iets wat in dit genre zeker niet altijd het geval is. Ook productioneel luistert het prima weg, en liggen de snerpende riffs goed over de rollende en blastende drums heen. Wordt het nu de hele plaat blasten en rammen hoor ik u denken? Nee, er is ruimte genoeg voor breaks en kwaadaardige mid-tempo stukken zoals in ‘Gospels of Sickness’ goed naar voren komt.  Vooral richting het eind van het nummer, waar we de kenmerkende tremolo black metal riffs horen overheersen. Ook ‘Ascension of Fever and Plague’ begint met trage en mid-tempo stukken die we bijna sfeervol zouden kunnen noemen. Gelukkig wordt na een minuut of 2 het tempo opgepakt en krijgen we een prima stukje black metal up-tempo.

We worden getrakteerd op 6 nummers en een outtro en daarmee is deze plaat ook precies lang zat. Dit soort muziek wordt er niet per se beter op als platen heel lang duren, zo is mijn nederige mening nu eenmaal. Deze plaat komt uit op Soulseller en heeft ook mooi artwork, dus de moeite van een fysieke aanschaf waard!