Hexecutor is geen traditionele thrash metal band, hoewel de basis dat wel is weet de band invloeden van speed, black en heavy metal in de muziek te verwerken. De vocalen van gitarist Jey Deflagratör neigen naar die van de Duitse bands Kreator en Destruction, muzikaal weet de band een redelijk eigen sound neer te zetten. Het album opent met het nummer ‘Buried Alive With Her White Silk Dress’, een mid-tempo thrasher met een lekker pakkend ritme, het wordt wat rauwer wanneer het tempo flink omhoog gaat maar er blijft ruimte voor melodisch gitaarspel en solo’s. Al met al een lekkere opener die mijn mijn aandacht het getrokken. ‘Ker Ys’ is sneller, agressiever, donkerder en heeft ook weer die was subtielere passages. De langere nummers zijn meer heavy, ‘Eternal Impenitence’, ‘Tiger of the Seven Seas’ en ‘Belzebuth’s Apocryphal Mark’ tikken alledrie meer dan 7 minuten op de klok. De rauwe vocalen blijven daar, maar het is vooral het gitaar -en solowerk van Joey Demönömaniac dat in deze nummers de aandacht trekt en weet te overtuigen.

‘Belzebuth’s Apocryphal Mark’ is van de drie nummers het meest aansprekende. Lekker snel met melodie en fijne tempowisselingen en breaks. Met name wanneer het tempo wat lager is, de riffs wat eenvoudiger, en de vocalen van Jey Deflagratör ietwat punky klinken hebben we een heerlijk nummer. Met ‘Brecheliant’ laat Hexecutor de gevoelige kant horen. Een instrumentaal nummer, heavy en melodische gitaarriffs, vol met solo’s waarmee de band laat horen heel wat in huis te hebben, het akoestische einde is veelzeggend. Met ‘Danse Macabre’ gaan we nog een keer vol gas los voordat ‘Kroez Er Vossen’ het album afsluit. De afsluiter is overigens weer zo’n + 7 minuten nummer. Heavy met snelle passages en muzikale inventiviteit. De eindconclusie is dat Hexecutor met het tweede album ‘Beyond Any Human Conception of Knowlede’ een knap en vermakelijk heeft album uitgebracht.