Het derde plaatwerk van Hell Is Other People is atmosferisch, maar soms met enorme trage, sombere lijnen. De vocalen van Nathan Ferreira, hij nam in 2022 de zang over van Brandon Gruber, zijn jachtig, ruw en schor. Zijn bas lijkt op een sloophamer, wat een smerig geluid. De gitaren van Nathan Boots en Nicholas Luck zijn downtuned, maar messcherp en ritmisch ijzersterk. De eerste twee nummers klinken zwaar, maar ook helder en extreem diep. Je hoort in ‘Fates’ al dat er iets aan zit te komen. Die diepe val kent bij de volgende twee epische tracks inderdaad geen grenzen. ‘Humanity crumbles to ashes’ en de totale wanhoop van ‘Loss‘ gaat door merg en been. Extra aandacht voor de knallende en diepe drums van James Ditty, geweldig. Maar de extra messteek voel je natuurlijk in het pikzwarte ‘Atropos‘, wat een absolute desastreuze track is dit! Na een angstschreeuw gaat de band helemaal los in donkere sferen. Je hoort hier ook het toppunt van een gave mix en een puike productie.

Tja, doom metal, atmosferische metal, maar ook wat klassieke metal structuren, zoals in ‘Fades’, ik heb geen referentiemateriaal of vergelijkende muziek. Maar ik vind het vet en neem de nachtmerries, angstzweetdromen en klagende familieleden, buren, huisdieren en tuinvogels in nood op de koop toe.