Met ‘Illuminati’ lijkt God Dethroned weer terug te gaan naar de roots. Was ‘The World Ablaze’ vooral een sterk maar bruut album, het nieuwe album heeft weer meer nuance en laat de symfonische geluiden weer meer op de voorgrond treden. Het album opent met het titelnummer melodisch en ietwat bombastisch. Halverwege knalt het nummer alsnog uit de startblokken en wordt een flinke tempoversnelling ingezet, om vervolgens weer terug te keren naar de melodie met sterk gitaarwerk. ‘Book of Lies’ heeft een lekkere trage meeslepende riff, de zwartgallige vocalen van Henri Sattler kleuren mooi bij de het muzikale gebeuren en maken tezamen een sterk nummer.

Met ‘Spirit of Beelzebub’ en met name ‘Satan Spawn’ gaat het tempo flink omhoog. Sterke nummers die het meeste aansluiten bij dat wat de band bracht op het vorige album ‘The World Ablaze’. Het eerst genoemde nummer kent met name in de refreinen wat nuances, ‘Satan Spawn’ ramt nagenoeg aan stuk door met snelle drums van Michiel van der Plicht. Eén van mijn favoriete tracks is ‘Eye of Horus’ , na het bombastische intro komt het nummer op gang en ontstaan er een zwart hersenspinsel van de heren waarbij het met name de achtergrond vocalen in de refreinen zijn die de sfeer neerzetten. God Dethroned bewaart het beste voor het laatst. Na het duistere intermezzo ‘Dominus Muscarum’ worden we getrakteerd op het sluitstuk ‘Blood Moon Eclipse’ en wat een heerlijk bruut nummer is dit. Een nummer dat alles