Endseeker brengt met deze plaat death metal zoals we dat min of meer gewend zijn van de voorgangers. De line-up is sinds 2014 onveranderd gebleven en dat blijkt te zorgen voor continuïteit. De muziek die de band brengt is herkenbare en toegankelijke death metal, bij de eerste luisterbeurt klinkt het vertrouwd en zit je al snel mee te knikken op de ritmes die het vijftal uit Hamburg brengt. Het album opent met ‘Unholy Rites’ op een lekker door-trap-tempo, in de wat rustiger passages is er ruimte voor meer melodisch gitaarwerk en vocalist Lenny brult als van ouds zijn teksten. Een fijne opener die wordt opgevolgd door het nog betere ‘Merciless Tide’. De lekker rollende riff, met strakke drums geven dit nummer een lekkere death ’n roll vibe.

‘Bloodline’ is ook zo’n nummer dat “swingt”. Het tempo ligt wat lager, wat ruimte geeft voor meer melodisch gitaarwerk, maar het mist jammerlijk de kracht van de eerste twee songs. Bij het titelnummer ‘Mount Carcass’ wordt het gaspedaal weer stevig ingetrapt, de tempowisselingen in het nummer zorgen er voor dat dit nummer aantrekkelijk is en blijft. Bij nummers als ‘Count the Dead’ en ‘Cult’ gaat het tempo weer omlaag en in tegenstelling tot ‘Bloodline’ hebben deze nummers wel ballen. De nummers klinken lomper en bij name bij ‘Cult’ horen we weer een death ’n roll riff. Zo weet Endseeker lekker te variëren in song structuren en dat werkt verrassend goed. ‘Moribund’ is weer meer old school en up-tempo en bij ‘Frantic