Waar met ‘Chaos Philosophorum’ al een interessante richting ingeslagen werd, wordt deze op ‘Geen Weg Uit’ verder verkend en uitgediept. De plaat is opgedeeld in drie delen ‘Razernij’, ‘Van De Meute Vervreemd’ en ‘De Dwaas Komt Voor De Redder’. De eerste twee thema’s zijn opgedeeld in meerdere stukken muziek, waar het derde thema slechts een instrumentaal slot bevat.

Direct al in het eerste deel blijkt dat we hier niet meer met rechttoe rechtaan black metal te maken hebben. Na twee minuten komt het karakteristieke geluid van de trombone om de hoek toeteren en we hebben dit instrument vaker gehoord de laatste tijd, bijvoorbeeld op de laatste Fluisteraars plaat. Wat mij betreft een prima ontdekking, want het vult het licht doomy black metal geluid goed aan. De eerste vier nummers vormen wel duidelijk 1 geheel, waarbij de razernij duidelijk centraal staat. Het mondt uit in een soort wanhopige melancholiek, waarbij ook cleane zang om de hoek komt kijken. Erg mooi gedaan wat mij betreft. Het tweede hoofdstuk ‘Van de meute vervreemd’ is een wat meer klassiek werk, wat ook 1 nummer geweest zou kunnen zijn, qua opbouw. Er wordt een uitgesponnen intro neergezet, wat meer op tempo gespeeld, waarbij we ook weer meerder zanglijnen en de trombone terug horen. Van grunt, tot clean, tot hopeloos gekrijs met een smakelijke solo aan het einde. Als afsluiter volgt nog een instrumentaal stuk ‘De Dwaas Komt Voor De Redder’, waarmee we de plaat rustig en