Dropdead schrijft korte nummers en daarin is niets veranderd, het derde album kent 23 nummers met een totale speeltijd van 24 minuten. Ten opzichte van de eerste twee albums is er één belangrijk detail veranderd. De vocalen van Bob Otis lagen in stijl van grindcore en waren nauwelijks verstaanbaar, op dit album klinkt Bob’s zang onverminderd agressief maar verstaanbaar. De teksten hebben betrekking op de alarmerende toestand van de wereld, met onderwerpen als het opkomen van rechts extremisme, dierenmishandeling en het aanhoudende falen en de sociale mislukkingen van de mensheid in het algemeen.

Muzikaal ligt de band soms dicht bij de oude D.R.I en daarnaast zijn de punk invloeden van een band als Discharge onmiskenbaar. Met een gezonde dosis agressie worden de misstanden van het heden verwoord met pakkende korte nummers. De korte nummers komen over als een uitbarsting van frustratie, maar hebben als keerzijde dat echt loskomen er niet echt in zit en dit geldt met name voor de songs korter dan een minuut. Opvallend zijn de vocalen in de nummers ‘Prelude’ en ‘Hail To The Emperor’, waar Bob zich manifesteert als een boze James Hetfield. Sterke hardcore songs die voorbij komen zijn nummers als ‘Torches’, het wat lagere ‘Book Of Hate’ en het afsluitende ‘The Future Is Yours’.

22 jaar na het verschijnen van het laatste album weet Dropdead met dit nieuwe album te overtuigen. Dit is hardcore punk waar de liefhebber iets mee kan!