Het nieuwe album telt negen nummers en het recept dat Deathstorm gebruikt is thrash metal. De band schiet uit de startblokken met ’Unforgotten Wounds’, een snel nummer waarbij duidelijk wordt dat Slayer een belangrijke inspiratiebron is voor de heren. De solo in een langzamer stuk in het nummer slaat de plank mis, de korte snelle solo aan het einde van het nummer past beter. Bij de nummers ‘Blades of Delusion’ en ‘Bloodlusted ‘ wordt er wat meer gevarieerd met tempo’s en dat doet de nummers goed. De nummers hebben meer inhoud en ook de solo’s van Ferdinand Reinbacher komen hier beduidend beter uit de verf.

Bij een nummer als ‘Ripping and Tearing’ is Slayer meer dan een inspiratiebron. Best een lekker nummer, maar je vraagt je wel steeds af welk nummer van Slayer hier de blauwdruk van was. Deathstorm ramt lekker door en de nummers klinken best vermakelijk. De vocalen van bassist Marco Stebich liggen lekker diep in de mix en zijn passend. Grote manco is toch wel het gitaarwerk, en dan met name de lead en solo partijen. Het Deathstorm tussen 2014 en 2018 had een tweede gitarist in de band en deze wordt node gemist. Daarnaast is de kwaliteit van de solo’s soms van een matig niveau, luister maar eens naar het afsluitende nummer ‘Human Individual Metamorphosis’ .

‘For Dread Shall Reign’ is een aardig album geworden dat allesbehalve origineel klinkt. De Slayer invloed is daarvoor simpelweg te groot.