Zoals al genoemd, het is black metal en dan is het bij Terratur wel vaak van de oude(re) stempel. Verwacht geen uitgesponnen atmosferische of progressieve black, maar eerder op oude leest gestoelde viezigheid. Zeker aan de viezigheid wordt op ‘The Lord of the Flies’ voldaan. De nummers wisselen Pools en Engels af qua taal en ik moet zeggen dat Pools ook goed gaat om de kwade boodschap over te doen komen. Wat het dan allemaal moet betekenen wordt lastiger, maar met Engelse titels als ‘Holy Traitor’ en ‘The Killing of Abel’, kunnen we wel een gokje wagen waar dit uit gaat komen.

De ziekigheid druipt door de vieze vocalen van Left Hand Trip (Cultes des Ghoules) heen, die verschillende soorten stem op kan zetten, van gedragen laag tot black metal screams, tot bijna enge cleane voordracht. Muzikaal gaat het ook wel alle kanten op, de verschillen van nummer tot nummer zijn groot, maar ook in de nummers zelf speelt dynamiek een grote rol. Hierdoor blijft het een interessante luisterbeurt keer op keer, maar blijft het ook minder makkelijk hangen. Elk voordeel heeft zijn nadeel zullen we maar zeggen. Qua stylistische referentie komt vreemd genoeg Satyricon boven drijven, maar dan meer obscuur en minder pakkend. Beetje ten tijde van ‘Rebel Extrevaganza’, om wat meer richting te geven. Voor iedere luisteraar die zijn black metal theatraal, smerig en grotesque houdt, zeker een luisterbeurtje waard.