Crazy LIxx startte in 2002 met het maken van demo’s op CDr, zelfs voorafgaande aan het concert op Sweden Rock in 2006 werd een demoplaatje gemaakt en op het festival uitgedeeld. Swedmetal Records, een klein label uit Nybro, bracht de eerste plaat uit van de Zweden, ‘Loud Minority‘. De plaat ademde de keiharde rand van de jaren’80, snoeiharde rock met de nodige arrogantie. Het gitaargeweld van Vic Zino viel op, maar hij vertrok rond 2008 naar Göteborgs’ trots Hardcore Superstar.

Frontiers, het Italiaanse label met de nodige gevoelens voor nostalgische rockmuziek, pikte de band op en een zestal studioplaten en een toffe liveplaat volgden. De muziek op die platen is grotendeels hetzelfde gebleven, qua productie en het schrijven van pakkende beukers is de band in niveau gestegen.

‘Two Shots At Glory‘ verschijnt in een aparte lay-out. Een foto van Nils Sjöholm, het ontwerp voor de hoes, doet denken aan Molly Hatchet’s ‘No Guts No Glory’ of Bon Jovi’s ‘Blaze Of Glory’. Nog aparter is het uitbrengen van een aantal singles met fragmenten van oude Hollywood B-films als decor. In ‘Fire It Up’ zijn fragmenten van ‘The Accused’ (1988) te zien. Crazy Lixx covert ook een vrij onbekende Kiss’ hit: ‘Sword and Stone’, destijds gespeeld door Bonfire en geschreven voor de film ‘Shocker’, nu opgeleukt met beelden uit ‘Excalibur’.