Na het intro trapt Cloak af met het nummer ‘The Cleansing Fire’ en het nummer weet me direct te pakken. Het nummer, met een lekker ritme, sterk gitaarwerk en lekkere, rauwe vocalen, doet me even denken aan mix tussen Mgla en Tribulation. Na het beluisteren van ‘A Voice in the Night’ ben ik voorzichtig overtuigd van dat wat Cloak ons voorschotelt. Sterke composities die enerzijds zwartgallig en anderzijds dansbaar zijn, kopschudden en/of de voetjes van de vloer is bijkans onvermijdbaar.

Over het algemeen is het tempo niet te hoog, maar bij aanvang van het nummer ‘Into the Storm’ gaat het tempo omhoog en is het drummer Sean Bruneau die de show steelt. Het instrumentale ‘The Fire, the Faith, the Void’ is een nummer waar Cloak laat horen dat de band bestaat uit goede muzikanten, waarbij moet worden aangetekend dat het nummer niet echt op dit album past. Met ‘On Poisoned Ground’ en het afsluitende ‘Where the Horrors Thrive’ maakt de band een hoop goed.

‘The Burning Dawn’ is een sterke opvolger met lekkere zwartgallig rockende songs, een aanrader voor liefhebbers van het eerdere werk.