Voor iedereen die nog niet mee bekend is met de muziek van Chapel of Disease, het is een aparte kruising van death metal en hardrock. Ik kan me voorstellen dat jij je hier niet direct iets bij voor kunt stellen, maar het openingsnummer wat ook ‘Echoes of Light’ heet is daarbij wel een goede wegwijzer. Goede gitaarpartijen worden afgewisseld met schreeuwerige grunts en ook de drums zoeken af en toe de snelheid op. Je weet nooit precies welke afslag er in een nummer genomen gaat worden, maar het komt wel weer goed bij elkaar.

Waar het openingsnummer nog wat meer slepend is, komt het tempo er in ‘A Death Though No Loss’ een stuk meer in. Op het punt dat je er lekker inzit, met een lekker solotje, komt het nummer tot stilstand. We bouwen weer rustig op, met rustig gitaarwerk en een smakelijke cleane solo daar bovenop. Dire Straits invloeden zijn wat mij betreft niet uit te sluiten. Daar slaat niet iedereen even goed op aan, maar ik vind het prettig wegluisteren. Daarna krijgen we weer een lekker huppelend drumtempo en komt de openingsriff weer terug met de lekkere midtempo dubbelbass drumpartijen.

‘Shallow Nights’ is dan weer een volledig rustig nummer met cleane zang. De gemene deler is dat de sfeer goed zit op alle nummers van deze plaat en juist de afwisseling er voor zorgt dat je blijft luisteren.