De band viel in 1995 echter uiteen (het album ‘Swansong’ kwam pas uit in 1996 toen de band al uit elkaar was) en het duurde uiteindelijk tot 2008 voordat de band met het karakteristieke gitaargeluid van Bill Steer en zang van Jeff Walker weer bijeenkwam op een reünieshow op Wacken Open Air. Enkele jaren later verbaasde Carcass de metal wereld met het album ‘Surgical Steel’ (2013) dat naadloos aansloot bij het al eerder genoemde ‘Swansong’.

Nu 8 jaar later is er dan eindelijk de opvolger ‘Torn Arteries’ (in 2020 bracht Carcass nog wel het tussendoortje ‘Dispicable’ uit waarvan uiteindelijk alleen het nummer ‘Under the scalpel blade’ op het album terecht is gekomen). Het eerste dat opvalt is de prachtige albumcover, minder bloederig dan voorheen met een hart samengesteld uit verschillende groenten. Origineel en trekt meteen de aandacht! Maar het gaat natuurlijk om de muziek en hoe is die, zal jij je afvragen?

Fans van het vorige album kunnen gerust zijn; het album is de perfecte opvolger van het laatste album. Zodra het titelnummer als openingsnummer op ons wordt afgevuurd, valt meteen het typische gitaargeluid van Bill en de ruige strot van Jeff weer op. Wat maakt dat deze band uniek binnen het (melodieuze) death metal genre! Ook de eerder vrijgegeven nummers ‘Kelly’s meat emporium’ en ‘Dance of Ixtab’ hakken er weer stevig op los, terwijl er