Talloze zangers heeft de band versleten, de laatste was Mats Levén die het overigens niet onverdienstelijk deed. Andere namen die voorbij kwamen waren bijvoorbeeld Tony Martin, Messiah Marcolin of Robert Lowe, maar geen van allen deden Johan Längquist doen vergeten. Wanneer je het openingsnummer ‘Splendor Demon Majesty’ beluistert weet je eigenlijk meteen waarom. Wat een klasbak is die man, los van het feit dat een simpelweg een heerlijk opgebouwd up-tempo nummer is, lijkt Johan het niveau nog eens omhoog te trekken. De opening van ‘Under the Ocean’ is gevoelig en wanneer het tempo omhoog gaat ontpopt het zich in een heerlijk vet doom nummer, een sterke compositie met heerlijk solowerk van gitarist Lars “Lasse” Johansson.

Met ‘Bridge of the Blind’ komt er de traditionele ballad voorbij waarna de band het weer oppakt met sterke doom nummers waarbij we aantekenen dat ook ‘House of Doom’ van de in 2018 uitgebrachte EP voorbij komt. ‘The Omega Circle’ is een heerlijk nummer waarmee de band in stijl afsluit. Candlemass trapt met ‘The Door to Doom’ geen open deuren in maar verrast met een uitzonderlijk sterke plaat. De populariteit van de band stijgt naar grote hoogte en de band lijkt populairder dan ooit.

Met shows op Graspop, Hellfest en in eigen land de Eindhoven Metal Meeting moet het voor een ieder mogelijk zijn een live show mee te pakken. ‘The Door to Doom’ eindigt in ieder geval hoog in mijn jaarlijst voor 2019.