Een vette bluesy, hardrock plaat zoals alleen deze heren hem kunnen brengen. Uiteraard wel met de nodige invloeden van hun vorige en andere bands.Burning Rain maakt klassieke jaren zeventig hardrock met een vette bluesy gitaarsound, wat ook wel Doug’s handelsmerk is. Opener ‘Revolution’ knalt er meteen lekker in en had zo op een plaat van The Dead Daisies kunnen staan, een lekker up tempo rocknummer met schitterend gitaarwerk. Het navolgende ‘Lorelei’ is dan weer meer een slepend blues rock nummer, wat op momenten weer aan vroege Aerosmith doet denken. Het mag duidelijk zijn, Burning Rain levert een gevarieerde plaat af, deze muzikanten zijn dan ook al lang geen beginnelingen meer en weten waar Abraham de mosterd haalt! Knallen kunnen ze ook, zoals te horen is in het nummer ‘Nasty Hustle’ en zeker ook in het daaropvolgende ‘Midnight Train’, wat toch wel erg lekkere nummertjes zijn.

Met ‘Shelter’ gaat het weer meer de rustige akoestische kant op en dat toont de veelzijdigheid van deze band en ook het talent van Keith als zanger weet de luisteraar te raken. Met het titelnummer ‘Face The Music’ komt het typische Dead Daisies geluid weer naar voren. Een mid tempo bluesy rocker met een southern groove, terwijl men met ‘Beautiful Road’ zo mogelijk nog funkier uit de hoek komt. Invloeden van Whitesnake en Led Zeppelin laten horen waar de mannen naar toe willen. ‘Hit And Run’ staat bol van Aerosmith grooves en is een geweldige rocker. Burning Rain staat voor kwaliteit van de bovenste plank, zoals ook in ‘If It’s Love’, wat