Bloody Heels – Rotten Romance | CD
Manfred Werger | 15 juni 2022
Bloody Heels is afkomstig uit Riga, Letland. De band bestaat ongeveer tien jaar en debuteerde met een zelf uitgebrachte, leuke melodieuze EP (Summer Nights). Frisse muziek, competente muzikanten en genoeg koortjes om de wat ‘sleazy’ zang te ondersteunen. ‘Rotten Romance‘ is inmiddels de derde plaat van de band en de tweede schijf voor het Italiaanse Frontiers Music Srl label. We gaan het aanhoren en duiken in de achtergronden van de muziek.
Na de positieve reacties op de eerste EP van de band, tekende Bloody Heels voor het SK-label, dat in 2017 de eerste full-cd uitbracht, ‘Through Mystery’. Leuke plaat met uitbundig gitaarwerk en composities in het melodieuze, hardere straatje van Heaven’s Edge, Jeff Paris en Trixter. De bandleden veranderden hun moeilijk uitspreekbare achternamen in Engelse standaard-namen en er werd flink getoerd in Oost-Europa.
Frontiers Music Srl. pikte de band op in 2019 en een jaar later verscheen ‘Ignite The Sky‘. De melodieuze stijl bleef behouden, maar de band schuwde een lekkere portie sleazy rock niet, beter passend bij de stem van Valts Berzins (a.k.a Vicky White). De plaat deed het aardig, maar viel niet op in de stroom van releases in de Coronapandemie. Wel mocht de band “op herhaling” bij haar Italiaanse label, waarvan akte.
Bloody Heels had al een kleine koerswijziging aangekondigd. Men voelde zich niet prettig bij de melodieuze rocktracks, terwijl het stevigere werk beter ontvangen werd door de luisteraar en het publiek. Op ‘Rotten Romance‘ is dat te merken; De plaat klinkt stevig, met name de ritmesectie (Gunnars Narbus en Gustav Vannags / Gunn Everett en Gus Hawks) is bezig de zaak lekker dicht te timmeren. Ook de composities liggen meer in de lijn van de sleazy acts als LA Guns, Faster Pussycat, Motley Crue en harde Anglo-rock acts als Gun en Inglorious.
De band heeft ook wat donkere rustpauzes in enkele nummers én tracks waarin juist wat moderne, wavey-effecten zitten, zoals in ‘The Velvet‘ en in ‘Hour Of Sinners‘, leuke vernieuwingen!
De band is lekker op dreef in de titelsong, in ‘Distant Memory‘, in de opener ‘Dream Killers‘ en in de ballad ‘When The Rain And I Meet’, wat aan Warrant en de latere Cinderalla doet denken. In deze nummers ligt ook de kracht van de gitarist (Haralds Avotins / Harry Rivers). De plaat lijdt wel wat aan klasse en creatieve bloedarmoede. Het spelniveau van de grote en genoemde voorbeelden wordt niet gehaald en naast de sterke momenten zijn er ook wat zwakke broerders in de nummers. De keelstem van Vicky White is ook té eentonig, wat ruw en vlak. Fans en liefhebbers van melodieuze rock zullen de band wellicht ook de rug keren door de hardere koers met wat experimentele sounds. Leuke plaat, maar geen “ballbreaker”.
De band heeft enkele dagen geleden hun cd gepresenteerd in het eigen land. Het zou gaaf zijn als Bloody Heels gekoppeld wordt aan een toer van een wat bekendere rockband. Goed om de nieuwe stijl te verkennen en zaken wat scherper weg te zetten! Het is deze gasten in ieder geval gegund.
Tracklist
01 Dream Killers 4:23
02 Rotten Romance 3:59
03 The Velvet 4:27
04 Distant Memory 3:47
05 Hour of Sinners 4:53
06 Mirror Mirror 3:10
07 When the Rain and I Meet 4:13
08 Crow’s Lullaby 3:54
09 Burning Bridges 3:57
10 Angels Crying 4:26
11 Oblivion 4:27
Rating: 68/100
Uitgever: Frontiers Music Srl.
Website: Bloody Heels
Line up
Valts Berzins (Vicky White) – Vocals
Haralds Avotins (Harry Rivers) – Guitars
Gunars Toms Narbus (Gunn Everett) – Bass
Gustavs Vanags (Gus Hawks) – Drums