omhoog. Een lekker nummer met fijne tempowisselingen. Er wordt lekker gevarieerd, zo is ‘Dead Parade’ een wat tragere song en knalt en beukt het navolgende ‘Malignant Maggot Therapy’. Veel variatie en toch klinken de nummers als een geheel.

Bij de kortere nummers ‘Carved’ en ‘Born Infernal’ is er een gastrol weggelegd voor Luc Lemay. Ook deze nummers kennen veel tempowisselingen naast de vocale diversiteit, Lemay vocalen zijn bruut en smerig en zorgen voor de nodige afwisseling. Bij ‘To Die’ horen we de vocale gastbijdrage van Morgoth zanger Marc Grewe. Het nummer klinkt wat lomper en zwaarder en dit staat tegenover de trage en melodische gitaarsolo. Een compleet andere sound, maar desalniettemin goed verteerbaar.

In het vervolg moet Good Old Nick het alleen doen, maar dat heeft geen enkele invloed op de diversiteit die geboden wordt. ‘Affliction of Extinction’ sluit perfect aan bij wat we eerder hebben gehoord. Een lekker tempo, beukende drums en sterk gitaarwerk. ‘Tales of Melting Flesh’ scharen we bij de voorganger, waar ‘Environcide’ weer een lekkere tempo beuker is die tot één van mijn favorieten hoort. Het afsluitende ‘No God Before Me’, overigens de meest recente single, is aanmerkelijk trager dan dat we eerder gehoord hebben van Bloodbath. Het nummer weet me, ook na meerdere luisterbeurten, niet te pakken.

Bloodbath stelt met ‘Survival Of The Sickest’ niet teleur, sterker, ik ben van mening dat de band het sterkste album in het tijdperk Nick Holmes heeft afgeleverd. De invloeden van bands als Morbid Angel en Death tot Deicide en Obituary zijn prominent aanwezig en zorgen voor een vermakelijk album.