De line up van Be’lakor is ongewijzigd ten opzichte van de voorganger ‘Vessels’. Het nieuwe album telt acht nummers en duurt een vol uur en de mix is van Jens Bogren (o.a. Opeth, Katatonia, At The Gates). Opener ‘Locus’ duurt bijna elf minuten en komt langzaam op gang. Opeens zijn daar de blastende drums en zijn we onderweg met een melodisch nummer en donkere harsh vocalen. De wendingen zijn sterk en veelvuldig, met knap gitaarwerk en sterke basloopjes, en dit tezamen zorgt voor een indrukwekkende opener. Waar de opener bijna elf minuten telt, moeten we het met ‘The Dispersion’ met twee minuten doen. Het is dan ook niet meer dan een door, keys gedragen, sferisch intermezzo.

‘Foothold’ knalt weer lekker uit de startblokken. Een nummer dat grotendeels gedragen wordt door de keyboards en waar in het tragere tussenstuk het gitaarwerk weer floreert met melodische riffs en een dito solo. Langzaam gaat het tempo omhoog en waar je een spetterend einde verwacht, blijft dit eigenlijk uit. ‘Valence’ is een sterk nummer vol met melodie, wat opvalt zijn de vocalen van George Kosmas hier bijkans nog donkerder zijn. Ook hier weer wendingen die je van het ene spectrum naar het andere verplaatsen. Muzikaal goed verzorgd, waar de extreme tempowisselingen soms net de gang uit het nummer halen. ‘Sweep of Days’ is een instrumentaal nummer waar Be’lakor vooral het progressieve karakter van de band benadrukt. Door het gitaarwerk en keyboards heeft het nummer iets dromerigs.