Na het lange, doch enerverende intro gaat Bedsore verder op de ingeslagen weg met ‘The Gate, Closure (Sarcoptes Obitus)’. Grotendeels instrumentaal met dromerige soundscapes en subtiel gitaarwerk, opeens klinkt daar een ijzige brul en ontploft het nummer. Snelle drums, grauwe vocalen en sterk gitaarwerk. ‘Deathgazer’ is een lekker death metal nummer. Het nummer is aan de technische kant en herbergt sporen van Chuck Schuldiner’s Death, met name de riff in het tweede deel van de song. Het nummer vliegt alle kanten op en is soms chaotisch en complex, maar weet zonder meer te boeien.

In de tweede helft van het album worden de nummers langer, zo tikt ‘At The Mountains Of Madness’, dat ook al op de demo stond, net niet de 9 minuten aan. Ook hier verschillende wendingen, tempowisselingen en dromerige soundscapes. Opvallend zijn de wisselende vocalen van de gitaristen Jacopo Gianmaria Pepe en Stefano Allegretti. ‘Cauliflower Growth’ is een zwaarder nummer met voornamelijk brute vocalen en daardoor minder toegankelijk. In het nummer komt halverwege een stuk synth dat de gang compleet uit het nummer haalt. ‘Disembowelment Of The Souls (Tabanidae)’ is weer een nummer dat alle kanten op schiet. De smerige vocalen zijn sterk, de gitaarpartijen zorgen voor chaos maar het nummer eindigt vrij tam. Het afsluitende ’Brains On The Tarmac’ stond al op de demo, een nummer met een lange trage aanloop en traag tussenstuk en sterke death metal daartussen en aan het einde.