Bartłomiej Krysiuk krijgt op het nieuwe album de steun van drummer Paweł Jaroszewicz, die we kennen van o.a. Hate, ex-Vader. Bart is zelf verantwoordelijk voor de vocalen, waar Artur Rumiński de songwriting op zich neemt. Wie de instrumenten inspeelt is een raadsel, en dat is iets wat wel past bij de band.

Muzikaal neigt het allemaal wel naar Batushka zoals we dat kennen, maar de echte vibe die de band tot stand wist te brengen ontbreekt. De authentieke instrumenten zijn bij aanvang in ‘Dziewiatyj czas’ te horen, maar het vervolg is langdradig en de verwachte tempoversnelling laat te lang op zich wachten. Vocaal mankeert er niets aan de inbreng van Krysiuk, maar muzikaal is het grotendeels net niet. Hier en daar een uitschieter, maar over het algemeen is het simpelweg saai en inspiratieloos.

Bartłomiej Krysiuk brengt met ‘Hospodi’ een album dat we gewoon links kunnen laten liggen, het kan niet tippen aan dat wat Krzysztof Drabikowski als vervolg op ‘Litourgiya’ wist te brengen.