Zoals gezegd, het debuut ‘Danse Macabre’ van Baest was wat onstuimig en ongepolijst. De lekkere rauwe en snelle death metal maakte plaats voor muziek met wat meer nuance, met trage en lompe passages zoals we die kennen van bands als Bolt Thrower. De ontwikkeling van de band gaat snel, misschien wel te snel, het derde album ‘Necro Sapiens’ verschijnt immers al in een tijdsbestek van zo’n tweeënhalf jaar na de debuutplaat. Desalniettemin ben ik bijzonder benieuwd waarmee de heren op de proppen komen. De line up, en dat is best opvallend voor een band met een zeker succes, is nog steeds dezelfde als waar de heren in 2015 mee startte.

Na het intro komt Baest uiterst traag op gang met een openingsriff die mij net even te lang duurt. Het nummer klinkt wat vlak in de completen, de spaarzame tempowisselingen brengen iets van leven in de brouwerij, maar onder de indruk ben ik vooralsnog niet. Titelnummer ‘Necro Sapiens’ komt wat sterker uit de startblokken, met meer up tempo stukken en verschillende tempowisselingen klinkt het nummer als geheel een stuk aantrekkelijker dan de voorganger. ‘Czar’ is een lompe beuker, loom en traag met hier en daar een tempoversnelling. Dit zijn nummers die ik graag hoor van Baest, naar het einde toe versnelt de band en vliegen eindelijk de vonken er weer eens van af. ‘Abattoir’ is vorig jaar al als digitale single verschenen, een lompe kraker met sterk gitaarwerk waarbij ook het tempo van de vocalen lekker omhoog gaat. Er gebeurt muzikaal veel in het nummer en dat maakt het interessant, de vergelijking met Bloodbath ligt hier en daar echter wel op de loer.