Na een kort intro in de vorm van “The Inquisitorial Procedure” gaat het album van start met het krachtige “Tower Of Lies”. Wat we voorgeschoteld krijgen zijn uptempo riffs, sfeervolle zangpartijen van Johnny Gioeli en spetterend gitaarwerk zoals we gewend zijn van de heer Pell. Ook nummers als het uptempo “Burning Chains” en het stevige “Touching Heaven” bevallen mij goed waarbij de nummers zeer vertrouwd klinken. Zo liggen melodielijnen goed in het gehoor en is het na enkele luisterbeurten niet moeilijk om te teksten mee te zingen. Luister bijvoorbeeld maar eens naar een nummer als “High Above”. Verder vinden we ook op deze release de nodige ballads terug zoals het emotievolle “When Truth Hurts” en de zeer degelijke Neil Young cover “Hey Hey My My”. Het album wordt afgesloten door het ruim tien minuten durende “Into The Storm”, waarbij de heer Pell nog eenmaal alles uit de kast haalt. Zo is de song voorzien van epische midtempo riffs, bombast en een knappe melodielijn.

Met ‘Into The Storm’ heeft Axel Rudi Pell opnieuw een zeer onderhoudend album heeft afgeleverd ondanks dat de invloeden van bands als Deep Purple, Rainbow en Dio er dik bovenop liggen. Dat neemt echter niet weg dat het album voorzien is van een aantal uitstekende rocksongs waarbij zanger Gioeli en gitarist Pell de absolute smaakmakers zijn. Tevens ‘Into The Storm’ is net als de voorgaande albums voorzien van een heldere mix waar niet veel op aan te merken valt. Het is echter wel zo dat de band niet echt aan vernieuwing is