Na de stilte van drie jaar keert Tobias weer terug met ‘Here Be Dragons‘. Wederom gehuld in een prachtige cover van Rodney Matthews, bekend van de platenhoezen van o.a. Yes, Magnum, Praying Mantis, Asia en Tygers Of Pan Tang. Zijn compositieteam is hetzelfde gebleven en Tobias heeft een vriendenboek waarop elke rocker jaloers is. Aan de start van de plaat verschenen o.a. Roy Khan (Kamelot), Geoff Tate (Queensryche, Operation Mindcrime), Bob Catley (Magnum), Ronnie Atkins (Pretty Maids) en Michael Kiske (Helloween).

En? is het Tobias weer gelukt om in al deze bombast, dit symfonisch metal geweld en de barokke sferen een topplaat te maken? Niet helemaal, eerlijk is eerlijk. Tobias is beter gaan zingen en overschreeuwt zichzelf niet. In het duet met Adrienne Cowan (Seven Spires) is dit goed te merken, ook in het epos ‘Unleash The Kraken’ én de afsluitende track ‘Everybody Is Here Until The End’ waarin Roy Khan de co-vocalist is. De productie is ook nog sterk, al lijkt de mix hier en daar wat druk en overvol. Maar het tweede deel van de plaat is echt wat minder goed dan de eerste tracks.

De plaat begint lekker met het stampende ‘Creepshow’, vol referenties aan Edguy. In de titelsong draagt Geoff Tate het gehele epos, geweldig! ‘The Moorlands At Twilight’ volgt in de  snelle stijl van Helloween, goed passend bij Michael Kiske en Tobias zelf. In het pompende ‘The Witch’ steelt Tommy Karevik de show, wat een zanger! ‘Phantasmagoria’ heeft Ronnie Atkins op zang, maar het snelle nummer verliest wat  controle. En dat is ook te merken bij de track waarbij Bob Catley de vocalen op zich neemt ‘Bring On The Night’, het nummer heeft wel een pakkend refrein.

‘Unleash The Kraken’ is heavy en sterk. ‘Avalon‘ is mooi, let op de gave gitaarsolo en het kalme eindthema, maar hier had meer ingezeten, zeker met een zangeres als Adrienne Cowan. ‘Against The Wind’ is een gave track, lekker vol op tempo met zang van de Zweed Kenny Lecremo van H.E.A.T. Het bombastische ‘Everybody’s Here Until The End’ is een afsluiting in ballad musical mood, leuk duet, maar niet zo pakkend en overweldigend.

Tja, wat kan ik zeggen. Toch wel weer uniek, hoor, dit Avantasia. Tobias krijgt het met zijn team en zijn vrienden weer voor elkaar. Maar de plaat blijft wel ver van de eerste vier klassiekers van dit project vandaan. Die platen bliezen mij omver en dat doet deze plaat niet helemaal. Op 26 maart treedt Avantasia op in 013 in Tilburg! Ik ga ze weer bekijken!