Atlantic is geen grote bekende band, volgens mij alleen bekend bij verzamelaars en liefhebbers van stevige, melodieuze rock. Hun debuut uit 1994 werd destijds uitgebracht door het Duitse Bellaphon en het Engelse Music For Nations. Een sobere cover van Corey Wolfe sierde de muziek, geschreven door gitarist en keyboardspeler Simon Harrison (ex-Then Stranger) en zanger Phil Bates, die tegenwoordig in de gereviseerde line up van ELO te vinden is. De plaat kreeg lovende recensies en belandde in de nodige jaarlijsten. In 2008 bracht Escape Music een heruitgave van deze plaat uit met een extra nummer. Eerlijk is eerlijk, ik pak die cd nog wel eens terug, Nummers als ‘Power Over Me’, ‘Bad Blood’, ‘Dangerous Games’ en ‘Nothing To Lose‘ zijn prima, tijdloos, met een lekkere vibe van het Engelse FM en wat nieuw Engels krachtvoer van Newman (Steve Newman verzorgde ook de mastering van de plaat van weleer).
Onverwacht verschijnt een nieuwe Atlantic in het melodieuze rocklandschap. Simon Harrison is gebleven als speler, schrijver, producer en mixer. Hij is in de stille periode blijven schrijven en spelen (o.a. voor Lionheart, de band van Steve Grimmet) Uit de Grimmet Band haalde Simon zijn medespelers. Mark Grimmet zingt, Nick Burr speelt gitaar en Julian Hill speelde de bas. Uit Serpentine, de band van Shy-vocalist Tony Mills, haalde hij keyboardspeler Gareth David Noon. Inmiddels is de line up na de Corona epidemie licht gewijzigd. De voormalige medespelers zijn nog wel op enkele tracks te horen.