Ook live heeft Animalize de aandacht weten te trekken. Met buitensporige outfits met harnassen en kettingen, zwaaiend met een kettingzaag en een zwaard in het midden van een optreden, en dan bloed kotsen over het publiek. Die poespas heeft de band eigenlijk niet nodig, de muziek spreekt voor zich en heeft voldoende kwaliteit. Ten opzichte van het debuutalbum is de line up stabiel gebleven voor de opnames van ‘Verminateur’, al heeft drummer Lucas “Hyungminator” Viaud de band inmiddels verlaten. In tegenstelling tot het vorige album zijn al nummers Franstalig en is het rauwe randje er wel een beetje van af.

Animalize start voortvarend met het nummer ‘Armées de la nuit’. Een lekker up-tempo heavy nummer in de lijn van het debuutalbum. Sterk gitaarwerk en solo’s en een gedegen compositie, typerend uit de jaren 80 (H-Bomb, Sortilège). ‘Damnée’ is van een geheel andere orde, het nummer is vrij catchy en komt wat zoetsappig over. ‘Cheval astral’ spreekt meer tot de verbeelding, een stevig en heavy nummer in het midden tempo. Opvallend is de kwaliteit van de composities en de vaardigheden van de inviduele muzikanten. Met titelnummer ‘Verminateur’ wordt het gas pedaal weer eens ingetrapt en dit zijn voor mij toch de meest aansprekende nummers.