Vanaf opener ‘Endarkenment’ is het puur genieten geblazen, extreme metal op z’n best. Dave Hunt schreeuwt weer de longen uit z’n lijf, zoals in ‘Beyond Words’, afgewisseld met cleane zang stukken zoals in het titelnummer. Dave, verantwoordelijk voor de teksten, schuwt geen onderwerp en niks is taboe of te extreem. Zo gaat ‘Feeding The Death Machine’, notabene geschreven op de dag van de 75 jarige bevrijding van Auschwitz, over de verschrikkingen nadat Hunt een interview hoorde met een gevangene die overleefde, enkel en alleen omdat ze de cello kon spelen. Een top album bol van agressie en inventiviteit, waarin de mensheid het moet ontgelden, zoals in ‘Libidinous’ , waarop ook de hoes is gebaseerd wat weer een kunstwerk op zich is.

Een degelijk album van een band die bewijst thuis te horen in de top van de extreme metal, daar kan niemand meer omheen. Anaal Nathrakh bewijst en overtreft zichzelf weer met deze plaat, verplichte kost voor liefhebbers van de band en extreme metal in het algemeen, beter word het niet!