Wat heeft Amorphis nog meer te bieden? Het album opent met ‘The Circle’, een onmiskenbaar Amorphis nummer met sterke en melodische zang. Wat mist zijn de gitaren, de keyboards zijn te prominent aanwezig. Het nummer ‘Fog to Fog’ geeft beduidend meer ruimte aan de gitaren en onderscheidt zich daarmee positief. ‘The Strange’ is een heerlijke beuker met sterke en afwisselende vocalen en behoort met voorgaand nummer tot de favorieten. ‘Tempest’ is een nummer om lekker bij weg te dromen, de wendingen naar meer up-tempo passages zijn sterk met overweldigende grunts. ‘The Lantern’ voegt zich eenvoudig bij mijn favorieten, sterke wendingen en een goede balans tussen gitaar en keys. Titelnummer ‘Borderland’ kan mij minder overtuigen, het nummer blijft vrij vlak en het is eindeloos wachten op een wending. Slotstuk ‘Despair’ is een dromerig doom nummer waar de vergelijking met Paradise Lost opduikt.

Het vijftiende studio album van Amorphis is geen album dat je kunt beoordelen na een paar luisterbeurten. Uiteindelijk groeit het album bij iedere luisterbeurt. ‘Halo’ wordt niet overtroffen, met name omdat het fabuleuze gitaarspel van Esa Holopainen minder prominent aanwezig is. Desalniettemin een heerlijk album dat weer hoog in mijn jaarlijstje komt te staan. ‘Borderland’ verschijnt op 26 september op CD en verschillende kleuren vinyl inclusief een exclusieve box set.