Dit klinkt als een vreemde combinatie op het eerste oog en waarschijnlijk ook op het eerste gehoor. Waar ‘A Distant Fire’ dit allemaal in weet te combineren is een heerlijke sfeer, zoals je ‘s avonds bij het kampvuur zit, maar dan de metal variant ervan zeg maar. Als je kijkt naar de geografische plaatsing van Tacoma, zul je zien dat dit vlak bij Olympia en Portland is. De thuisbasis van zowel Wolves in the Throneroom als Uada. De lijntjes met Uada zijn zelfs nog korter dan alleen muzikale invloed, want Jake Superchi van Uada heeft deze band geproduceerd. De mix was voor mijzelf wel een beetje wennen, want de zang ligt er erg dik bovenop. Gelukkig ligt de nadruk meer op de uitgesponnen nummers die met repetitieve riffs en daverende drums worden gevuld.

Na het intro ‘First Light’, wat doet denken aan Fauna, barsten we los met ‘Stonebreaker’, dat lekker weg knalt met blasts en dikke riffs. Uiteindelijk eindigt dit nummer met wat folky gitaar werk, dat rustig overloopt in ‘Drawn Astray’, dat qua structuur meer postrock is, aangezien dit nummer zelfs 10 minuten klokt en nog wat trager opbouwt. Er volgt met ‘Forlorn Peaks’ nog een lang nummer, voordat we via intermezzo ‘Loo-Wit’ naar de kwartier lang durende afsluiter ‘A Distant Fire’ gaan. Ik denk dat dit nummer wel alles van deze band in zich heeft. Punt van kritiek kan misschien zijn dat de nummers wat teveel op elkaar lijken, maar ik neem dat voor lief. Voor mij heeft deze plaat meer intensiteit en interessantere muziek dan de laatste Wittr. Zeker voor liefhebbers van voorgenoemde bands!