Ook ‘Acts Of Madness’ heeft een hoog vintage Maiden gehalte. De cover van Rodrigo Gudna is geen Derek Riggs, maar roept wel het tijdsbeeld van de terugkerende coverfiguur op. Het prille Bruce geluid van zanger Lino, de typische, begin jaren ’80 opnamen van Chariot en Deeds speler Peter Franklin, de productie van Jez Coad, die deze opnames met de band afrondde en er wordt zelfs een über bekende cover gespeeld in het slotnummer: ‘Strange World’.  Gitarist Dave Sullivan is bij deze track de extra gast. En ja hoor, hij was tussen 1975 en 1976 gitarist bij Iron Maiden.

Airforce start fijn met bijtende riffs. ‘Among The Shadows‘ dendert lekker. Snippers van Tank, Mecryful Fate, prille Accept en Angelwitch vliegen voorbij. In ‘Cursed Moon’ zouden Hank Sherman en Michael Denner mooie zaken kunnen doen. De band heeft de wat sterkere nummers in de tweede helft van de plaat zitten, wat gave, spitsvondige tracks. ‘Lost Forever’, een nummer dat al wat ouder is, kent ijzersterk zangwerk in een ballad mood. ‘Heroes’ en  ‘Westworld‘ hebben veel invloeden van Samson en de vroege Maiden singles. Het ruige ‘Hacksaw Ridge‘ over de strijd bij de hoge klif nabij Okinawa, kent een lekker tempo . ‘Obliterated‘ is een fijn instrumentaaltje.

Aardige plaat, hoor. Wel realiseren dat de opnames al wat ouder zijn, maar Airforce hoeft zich niet te schamen. Ik vind het jammer dat de Maiden-vibe aan deze band blijft kleven. De sound is vintage en droog, soms wat  beperkt in diepte. Airforce  moet het doen met een sterke zanger, één puike gitarist, een goede, maar ietsje minder doorleefde en ingespeelde ritmesectie en helaas wat mindere compositorische veelzijdigheid. Hopelijk kan de band zich verder ontwikkelen. Fijne luistertip voor de retro-rockers!