al wel duidelijk en een song als deze bewijst dat nog maar eens. “Feel The Adrenaline” doet precies wat de titel al aangeeft: een lekkere stevige up-tempo rocker die het best klinken met het (auto)raampje open en de stereo op 11! Op “Men of Honor” laat de band het tempo ietsje zakken en vinden we wat meer afwisseling en een lekker in het gehoor liggend refrein, wat vervolgens mooi aansluit op de akoestische ballad “Crystal Clear”. Moge duidelijk zijn dat het dan wel even poezelig genoeg is geweest en dat hebben de heren zelf ook begrepen want de opening van “House of Lies” mag er gelijk weer zijn, de combinatie van stevige riff en pompend drumwerk is misschien geen hogere wiskunde maar wel degelijk effectief. Ook “Judgment Day” hakt er weer stevig op los waarna men op “Fallin’ To Pieces” nog een mooie balans weet te vinden tussen het betere hakwerk en rustiger akoestische werk. Op het demo-exemplaar die wij digitaal mochten ontvangen is de koek dan op, op Spotify vinden we middels “Gets You Through The Night” echter nog een (bonus?) track. Het is mij niet helemaal duidelijk of we deze op de diverse beschikbare tastbare exemplaren (CD/vinyl) al dan niet terug zullen vinden, het is wel een prima song en een lekkere stevige afsluiter.

Al met al kunnen we concluderen dat de heren met “Men of Honor” een prima tweede album hebben afgeleverd. Alle muzikanten beheersen hun instrumenten voortreffelijk, de riffs en solo’s gieren je om de oren en het zangwerk van Allen is degelijk zoals bekend. Er is ook wel een klein minpuntje aan dit album te noemen: het brengt niet al te veel nieuws met zich mee, zeker niet voor diegenen die ‘Omertà’ al in hun platenkast hebben. In combinatie met een redelijk tot hier en daar vrij matig talent voor song danwel tekst schrijven zorgt ervoor dit album weliswaar een ruime voldoende krijgt maar helaas niet meer dan dat. En de lijst met namen en hun afzonderlijke kwaliteiten beloofd toch eigenlijk nét dat puntje meer.