Het album opent met “Grief and Pain” met een stevige rocksound en met opvallende zanglijnen van Marek Majewski. Het stemgeluid van deze zanger heeft een wat hese bijklank wat zeker wel even wennen is maar niet ongebruikelijk in dit genre. “Garden” opent wat dromerig maar ook hier krijgen we vrij snel stevig gitaarwerk te horen en laat de band ook een wat progressiever geluid horen. Net als je denkt dat het helemaal goed gaat komt is de rockballad “Misery” wel even een kleine tegenvaller. Meer dan eens doet zowel het stemgeluid van zanger Marek als het muzikale verloop van dit nummer aan Bon Jovi denken, en dan vooral de tenenkrommende tranentrekkers van deze band. Niet dat het een heel slecht nummer is, maar na slechts twee of drie luisterbeurten zocht ik bij dit nummer snel naar de doorspoelknop en dat is toch jammer.

Ook het begin van “Sweet Smell of Succes” is na een klein gitaarintrootje niet heel erg sterk en even ben ik bang dat het album na slechts twee nummers als een nachtkaars uitgaat. Gelukkig hersteld de band zich halverwege dit nummer met lekker gitaarwerk en afwisselende rustigere stukken. Hieropvolgend krijgen we met “Faces” na een kalm intro een prima instrumentale track, zang mist hier eigenlijks nauwelijks en met stevige gitaren en heerlijke melodieën bewijst de band muzikaal gezien hun mannetje te staan. Met “Bad Incitements”en “Bonds of Fear” laat de band opnieuw horen zowel rustigere passages met volop sfeer en