Het album bevat elf nummers die ieder op zich van hoge kwaliteit zijn en zit goed in elkaar en is goed afgemixt. Het album begint met een akoestische intro die langzaam aanzwelt naar een geweld van drums en strakke riffs. In dit nummer, genaamd “In The Midnights”, is ook goed de diversiteit aan zang te horen die de zanger aankan. Van zware grunts tot heldere redelijke cleane vocals. Het drumgeweld gaat ook in het tweede nummer, “Whitewater” door met flink veel dubbel bass spel en sterke riffs die het erg goed doen met de zang. Tijdens “Mercy And Grace” doen de heren het wat rustiger aan met een langzamer nummer qua tempo. Ook dit nummer is weer van goeie kwaliteit en komt de cleane zang wat meer naar voren. Het vierde nummer, “Death Renames The Light”, lijkt veel op de eerste twee en past goed bij het geheel. Het volgende “Anchors”, is er eentje die er naar mijn mening uitspringt. Tijdens het refrein van het nummer word de zang erg melodisch. Dit is een aangename verrassing die het luisteren naar dit album erg aangenaam maakt. 

Om het album een beetje te breken is er in de vorm van “Long Road To The Late Nights”, een instrumentaal stuk geplaatst. Erg melodisch en netjes in elkaar gezet. Het volgende nummer “Trenches” gaat lekker in zelfde stijl als de eerdere nummers door. Het achtste nummer “Reviver” is een soort van ode aan de punkrock met veel cleane zang. Ook is dit nummer veel melodieuzer dan de andere en zeker goed materiaal om als single uit te brengen. Nummer