Het album opent traditioneel met een intro ‘War In’ en na anderhalve minuut gaan we echt los met ‘1914 (The Siege of Przemyśl)’. Lekker uptempo met sterke drums van Rostislaw Potoplacht en de helse vocalen Ditmar Kumarberg. De onderbreking met een sample is muzikaal overbodig, waar het vervolg weer tot de verbeelding spreekt. Het ruim negen minuten durende ‘1915 (Easter Battle for the Zwinin Ridge)’ opent als geweldige blackened death metal kraker en kent verschillende wendingen. Een sferisch trage passage brengt ons bij een meer episch stuk met multi-vocalen en maken een heerlijk meeslepend nummer. Wat opvalt is dat nagenoeg ieder nummer opent met een sample, en hoewel we dit bijna het trademark van 1914 kunnen noemen, ervaar ik het enigszins als storende zaken.

‘1916 (The Südtirol Offensive)’ en ‘1917 (The Isonzo Front)’ zijn daarentegen sterke nummers met wisselende tempo’s. Death metal, doom metal met een zwartgallig sausje met melodisch gitaarwerk, ijzersterk drumwerk en steeds weer Kumarberg met zijn herkenbare vocalen. ‘1918 Pt 1: WIA (Wounded in Action)’ is een meer slepende doom death song met meer ruimte voor gitaren en meerstemmige zang. ‘1918 Pt 2: POW (Prisoner of War)’ sluit naadloos aan bij de voorganger. Het is hier Christopher Scott van de Amerikaanse band Precious Death. Hoogtepunt is het nummer ‘1918 Pt 3: ADE (A Duty to Escape)’ en met name de samenwerking met Aaron Stainthorpe (ex-My Dying Bride) is een bijzondere. Het nummer kent een lekkere doom vibe en de afwisseling in de vocalen tussen Aaron en Ditmar is geweldig. Bij ‘1919 (The Home Where I Died)’ gaat de aandacht uit naar Jérôme Reuter van de neofolk band Rome. Een emotioneel nummer dat gaat over de wil van de soldaat om te leven, waarbij hij ontsnapt uit gevangenschap om uiteindelijk thuiskomen en zijn vrouw en dochter in de armen te sluiten. ‘War Out’ sluit het geweldige album.

1914 heeft met ‘Viribus Unitis’ weer een nieuwe stap gezet. Het album heeft meer variatie, maar blijft de luisteraar overrompelen met de verwoestende drums, donderende riffs, niet te stoppen tremolo’s en woeste vocalen. De samples zijn wat mij betreft wat te veelvuldig aanwezig, maar verder is dit een album dat staat als een huis en zich onberispelijk in mijn jaarlijst zal nestelen.