Opener ‘Abyssos Antithesis’ weet direct al te verassen, de heavy thrash metal riffs en de onverwachte breaks maken het nummer tot een zwartgallige chaos, de Slayerachtige valse solo maakt het geheel compleet. Je krijgt het gevoel in een dichte mist rond te dwalen waarbij je geen enkel benul hebt waar de weg naar toe leidt. Ook het vervolg met ‘Through Eyes of Stone’ en ‘Towers upon Towers’ blinken uit door de onvoorspelbaarheid. Brute black metal, zoals we gewend zijn, wordt gebracht met een complexiteit aan riffs en breaks waardoor je continu van het pad afdwaalt.

Nummers als ‘Deeper Still’, ‘Striding the Chasm ‘ en het eerder op single gebrachte ‘Dødskamp’ zijn meer van het bekende 1349 beuk werk. Nummers op een hoog tempo, herkenbaar en smerig en bruut. Het afsluitende, en het ruim acht minuten durende, ‘Stand Tall in Fire’ is een ware black metal ballad. Krachtig, smerig en subtiel. ‘The Infernal Pathway’ is een album waar je even rustig voor moet gaan zitten om alles tot je door te laten dringen. Wanneer je eenmaal het totale beeld kan bevatten kom je tot de conclusie dat dit een heerlijk album is geworden dat bol staat van de diversiteit.