40 jaar Martyr en een nieuw album, tijd voor een interview
Erik van Dijk | 30 december 2021
De Nederlandse heavy metal legende Martyr bestaat dit jaar maar liefst 40 jaar en brengt daarnaast op 24 februari het alom geprezen vijfde album ‘Planet Metalhead’ uit. Natuurlijk wilden wij van Metal Experience de heren graag spreken over de twee behaalde mijlpalen. Erik en Eus troffen in de Utrechtse oefenruimte niet alleen Rop van Haren en Rick Bouwman, maar werden verrast door de volledige band.
Een stukje historie
In 2022 bestaat Martyr 40 jaar, een mooi moment om wat hoogtepunten aan te stippen met te twee heren die al vanaf het eerste uur betrokken waren bij de band. Realisme viert hoogtij in Utrecht, Rick merkt op dat Martyr wel een flinke winterslaap heeft gedaan in die 40 jaar en Rop zegt (voor het eerst volgens Rick) dat hij de band tussendoor verlaten heeft om later weer terug te keren. De hoogtepunten waren toch iedere keer de albums die werden uitgebracht, een punt waar je als band naar toe werkt. Verder waren de Japanse tours hoogtepunten, met name de laatste in de huidige line up, aldus Rick. Rop verhaalt nog even over de bare fietstochten naar de oefenruimte als 14, 15 jarige. Vier keer per week oefenen en na afloop naar de snackbar voor een biertje en een patatje sambal. Wat je vooral bij beide heren proeft, is de passie voor muziek.
Wijzigingen in de personele bezetting
Na ‘You Are Next’ is er veel veranderd in de line up. Rop en Rick vertellen dat dit eigenlijk al begon te spelen voor de release van het album. Toine van der Linden was al weg voor de release, waar Wilfried Broekman en Marcel Heesakkers snel na de release vertrokken. “Het vertrek was een beetje tweeledig”, aldus Rick, “aan de ene kant doe je al zo lang met elkaar deze band en is het jammer dat het ophoudt, maar het was uiteindelijk hun eigen keuze. Aan andere kant wilden we na de release van ‘You Are Next’ door.”, Rop vult aan, en het gezamenlijke standpunt is dat er eigenlijk al langer de wens was om iets anders te doen en dit niet mogelijk was met die line up. Het vertrek van Wilfried en Marcel bood de gelegenheid om de muziek te gaan maken die zij eigenlijk al langer wilden maken.
Martyr 2.0 werd al snel geopperd, maar waar zoek je naar en hoe komt dit uiteindelijk tot stand? Bijvoorbeeld, voor Geoffrey Maas was daar nog even Marcel den Breejen, maar dat was het uiteindelijk net niet. Rick: “Eerst was daar Jeffrey Rijnsburger en met Vinnie Wassink viel dat redelijk snel op zijn plek. Daarna kwam Rick Valcon, en dat is een metal drummer en exact wat we nodig hadden. Met Marcel klikte het niet, iets wat we niet door hadden tijdens de audities. Hij maakte zichzelf de muziek snel eigen”. Rop vult aan: “Hij stuurde video’s met complete nummers en we dachten; waar wachten we wachten we op, hij kan het spelen”. Uiteindelijk was de klik niet daar, niet met de band en niet met het publiek. Geoffrey Maas, die zich ook had aangemeld voor de audities, werd alsnog uitgenodigd en maakte twee weken later een geslaagd debuut op het eerste Metal Experience Fest.
Een nieuwe line up en hierin zitten sterke persoonlijkheden, met name Rick Valcon liet zich duidelijk zien tijdens de luistersessies. Hoe behoud je de balans in de band? Rick en Rop geven aan dat Valcon behalve een hele goede metal drummer ook een begenadigd producer is en daarmee ook een rol pakt. Valcon vult aan: “Ik heb de nodige bands versleten, in tributebands gespeeld en zelfs in het voorprogramma van Megadeth gestaan, maar ik heb nog nooit in een band gespeeld die zo gemotiveerd is als Martyr en waarbij de neuzen dezelfde kant op staan”. De komst van Valcon had overigens nog bijna misgegaan. De Limburger had op de dag van de auditie het verkeerde adres ingevoerd in de navigatie en belandde niet in Utrecht, maar in Zeeland. De kwaliteit van de drummer staat buiten kijf en de motivatie is geweldig te noemen wanneer je de reistijd, Limburg-Utrecht, voor je ambitie op zij zet.
Het nieuwe album
Rop: “Corona is kwalijk, maar heeft ons wel iets goeds gebracht. We hadden nooit zo’n album kunnen maken in een normale tijd. We hebben de tijd genomen om iets perfects neer te zetten”. Uiteindelijk heeft het zes jaar geduurd na het laatste album? “De band heeft veel optredens gedaan na ‘You Are Next’ en we hebben daarnaast ook een baan”. “Andere factoren, als Covid, hebben het album ook vertraagd”, aldus Rick. “Je wil immers als band je nieuwe album live spelen en dan breng je geen plaat uit in een lockdown”. Als rode lijn blijft steeds de oude line up terugkomen, er moest iets veranderen en dat gebeurde uiteindelijk op een natuurlijk moment. Wilfried was niet die drummer voor de toekomst en wilde zelf ook helemaal niet zo heavy spelen. De shows met Iced Earth in Alkmaar en Hengelo waren een mooi afscheid in een volle zaal. Het vizier van Martyr ging richting de toekomst en de vernieuwde line up zorgde weer voor een gezonde dosis motivatie.
“Het proces voor deze plaat was anders, mede door Corona”, aldus Rop, “Rick en ik komen met een idee of een nummer en zetten daar de drums met een computer in, de bestanden gaan naar Valcon, die er vervolgens iets tien keer beters van maakt. Wanneer de bestanden terugkomen worden er weer zaken aangepast en zo ontstaat er iets moois waar eenieder achterstaat.” De nummers werden één voor één van start tot finish uitgewerkt en bewerkt door de individuele bandleden. Soms ging dit gepaard met woorden onderling, aldus Rop, die dit ziet als de drang van alle muzikanten om het
geheel te verbeteren. Met het maken van een plaat is er altijd discussie, aldus Rick, dat hoort erbij. “Bij bijvoorbeeld ‘Raise Your Horns, Unite!’ hebben Geoffrey en ik hard gewerkt om de gitaarlijn strak te krijgen, de kritiek van Valcon was uiteindelijk dat het niet goed genoeg was en we konden opnieuw beginnen”. “Vroeger zou je misschien genoegen nemen met minder, nu accepteerden we dit niet.” Geoffrey vult aan dat wanneer je in de studio zit, tijd geld betekent en wanneer je thuis werkt aan het nummer dit niet relevant is. Met frisse moet werd er gewerkt aan de nummers en alleen het beste resultaat was waar de band voor ging.
Wat opvalt op de nieuwe plaat is dat er een aantal flink snellere nummers te horen zijn, nummers met een fijne thrash vibe. Rop en Rick bijna in koor: “Dit is wat eigenlijk altijd hebben willen doen, maar wat destijds simpelweg niet mogelijk was. We vallen de jongens niet af, we hebben een leuke tijd gehad, maar de vooruitgang stokte en we moesten genoegen nemen met minder”. Met de vernieuwde band wordt er een andere koers gevaren en dit is uiteindelijk ook te horen en te zien op het podium. De oude nummers lijken een nieuw leven te krijgen en bandleden als bijvoorbeeld Vinnie brengen beduidend meer qua podium presentatie. Rop beaamt dit: “De oude nummers hebben, mede door het drumwerk veel meer power. Wanneer je de live plaat ‘Live in Japan’ hoort komt dit duidelijk naar voren”. Hoewel Martyr niet wordt gerund als bedrijf en de bandleden niet zomaar aan de kant geschoven worden, is het streven naar perfectie in het heden daar. Rop: “we willen alleen maar tienen hebben in reviews en zo werken we ook”.
Als vanzelf komen we bij mijn kritische noot wanneer het om het nieuwe album gaat. Zowel albumhoes als songtitels komen bij mij wat clichématig over. Rop interpreteert dit alsof de teksten niet goed zouden zijn, maar dat is niet wat ik bedoelde. Desalniettemin steekt Rop van wal: “Kijk, ik heb veel teksten geschreven. Geweldige en zwaarmoedige teksten, dat je jezelf wil ophangen, zulke mooie teksten met mooie titels en zinnen. Ik heb daar nooit iets van iemand over gehoord en we wilden terug naar old school teksten zoals bijvoorbeeld Saxon. Wij willen titels die gedragen worden door het publiek, een nummer als ‘Demon Hammer’ kan en moet worden meegebruld door de fans, dan kan je met meer complexe titels komen maar dan werkt het niet”. Rick sluit aan: “De teksten zijn inhoudelijk goed, maar het is metal herkenbaar. Het is een bewuste keuze, het is een echte heavy album en daar horen de deze titels bij. Vandaar ook ‘Planet Metalhead’”. Ook Rick Valcon merkt nog even op dat alles erg scene gerelateerd is, en dat wanneer je naar death metal luistert ook de clichés om je oren vliegen, het is dus niet per definitie slecht.
En dan kies je ook nog een ballad? Rop vertelt dat voornamelijk voor de afwisseling is, waar Valcon vooral meer meisjes in de zaal wil zien…. “Het hoort bij het maken van een goede plaat, met de noodzakelijke afwisseling”, aldus Rop en Rick. De ballad ‘Wings in a Darkened Soul’ is een geweldenaar en komt volledig op conto van Rop. Rop vertelt dat het 10 á 15 minuten kostte om het nummer te schrijven, de geweldige vocalen maken hier het verschil, beaamt ook Rick. “Het album was eigenlijk klaar” aldus Rick, “toen Rop met deze ballad kwam. Het nummer brengt weer afwisseling en zou het album perfect afsluiten”. Rop vertelt nog over het koortje in het nummer, waar naasten van de band te horen zijn en het iets familiairs geven, iets wat bij de band hoort en past. Verder komen de nummers ‘Children of the Night en ‘Church of Steel’ nog aan bod. De twin gitaren in deze nummers zijn zeer aansprekend. Rick vertelt met een lach dat Rop voor de opnames even “Paul Di’Anno in zich moest laten komen”.
Martyr in 2022
De plannen van Martyr in de aanloop naar de release? Rick vertelt dat er plannen zijn en dat zij er ook al mee bezig zijn. Een ieder geval een video voor de release om de laatste boost te geven, en wellicht nog een video na de release van het album. Er zijn ook plannen voor de release show die op 12 maart in De Helling zal plaatsvinden, maar het zal niemand verbazen dat dit op het moment afhankelijk is van externe factoren. De release van ‘Planet Metalhead’ blijft staan op 24 februari. Het plan van Rop verrast, en volgens mij ben ik hierin niet de enige. Rop zou namelijk nog graag een EP uitbrengen met een nummer of vier á vijf. Rop: “Je weet nu met deze plaat waartoe een ieder in staat is en dat Martyr een groeiproces heeft doorstaan.” In dat licht ziet de zanger een EP wel zitten.
Rick is vooralsnog wat terughoudender: “Het liefst wil je de nieuwe plaat op de bühne brengen, de vooruitzichten zijn onduidelijk en de zalen zitten nog niet te wachten op boekingen, ook in verband met de al vooruit geschoven boekingen. We willen graag weer naar Japan, maar er is ook interesse uit Zuid Amerika, waar het album ook verschijnt”. Verder geeft Rick aan dat de afgelopen tijd ook gebruikt is om het netwerk uit te breiden. Rop is van mening dat je met een goed album deuren opent, iets met goede wijn…. Natuurlijk opent dat deuren, maar een goede promotie is wel een vereiste en ook daar zit het naar mijn mening wel goed met de band. Valcon geeft nog aan dat hij er naar uit kijkt en dat het een uitdaging is voor de band om zich live te onderscheiden. Wij (Metal Experience) kijken er naar uit en hebben er vertrouwen in.
Het slotwoord
Het slotwoord is aan de band. Rick: “Het 40 jarig bestaan is bijzonder en we zijn nog steeds groeiende. Bewonderingswaardig zijn de fans, die ons nog steeds volgen en dat het aantal trouwe fans nog steeds groeit, daar zijn we dankbaar voor.” Rop: “ja, voor lege zalen staan we niet meer, we zijn er voor iedereen en zijn zeker geen band die uit de hoogte doet, we doen het voor de fans”. Verder spreekt de band de hoop uit op mooie shows, bijvoorbeeld in de thuishaven in Tivoli of grotere festivals waar band en muziek goed tot hun recht komen. Rick ziet graag nog een trip naar Zuid Amerika, waarop ik kan zeggen dat de trip naar Leiden in ieder geval vast staat. Martyr is te zien op zaterdag 3 september op Metal Experience Fest 4 met o.a. Sanctuary…
Voor de fans zegt Rick als slotwoord: “Luister naar het album en check de recensie op Metal Experience, zodat je weet wat je te wachten staat”.
Eus maakt nog wat foto’s in de oefenruimte, waarna we maar weer een blik bier optrekken en verder gaan met de bekende onzin praat.
Martyr bedankt voor de gastvrijheid, het warme welkom en jullie tijd!
Raise your Horns, Unite!
Line-up:
Rick Bouwman – Guitars
Robert van Haren – Vocals
Vinnie Wassink – Bass
Rick Valcon – Drums
Geoffrey Maas – Guitars
Albums:
For the Universe (1985)
Darkness at Time’s Edge (1986)
Circle of 8 (2011)
You Are Next (2016)
Live In Japan (2019)
Planet Metalhead (2022)