Downfall of Gaia is muzikaal niet echt in en hokje te stoppen. De band brengt een mengeling van stijlen en genres te samen en smeedt dit tot een bruut geheel. Met invloeden uit black metal, sludge en crust creëert het viertal een orgie van geweld met subtiele tussenstukken die naadloos op elkaar aansluiten en weten te boeien van begin tot eind. Wanneer je luistert naar een nummer als ‘We Pursue the Serpent of Time’ dat opent met een solide drum intro, wordt je getrakteerd op een muzikaal hoogstandje. De subtiele opening ontvlamt plots in een up-tempo stuk vol agressie, met brute en smerige vocalen. Een overweldigend nummer waarin de band weet te temporiseren, en zelfs een gevoelig intermezzo weet te brengen om vervolgens weer vol gas los te barsten. De opbouw van alle nummers is verrassend met heerlijke snelle passages en dan weer harmonieus en gevoelig, hoe wel de nummers vaak een flinke lengte hebben blijven zij boeien van begin tot eind.

Downfall of Gaia brengt met ‘Ethic of Radical Finitude’ een fijn album dat origineel klinkt door de verschillende invloeden die zijn toegepast en perfect als een geheel op elkaar aansluiten. Een aanrader voor liefhebbers van atmosferische sludge en black metal.