Wat onmiddellijk duidelijk wordt is dat Ashen Horde duidelijk progressie heeft gemaakt. In eerste plaatst is de productie van het nieuwe album beter dan de voorganger, en vele malen beter ten opzichte van het het debuutalbum ‘Sanguinum Vindicta’. Daarnaast zijn er op het vlak van de songwriting duidelijk stappen gemaakt, de toevoeging van zanger Stevie Boiser is een goede keuze en geeft meer differentiatie in de vocalen.

Het openingsnummer ‘Parity Lost’ klinkt bij aanvang wat chaotisch, wanneer de vocalen erbij komen komt er iets van lijn in het nummer. De variatie in de vocalen, van hoog schreeuwerig black naar bruut en donkere death metal zang en de incidentele clean vocals, is sterk. De wendingen en tempowisselingen houden het nummer van 7 ½ interessant en ook de gitaarsolo aan het einde is welkom. De up-tempo nummers als ‘Retaliation-Regret’ liggen in het verlengde van de opener maar wanneer het tempo net even zakt klinken de nummers minder progressief en toegankelijker. Nummers als ‘Profound Darkness’ en ‘Cages’ zijn daar goede voorbeelden van, nummers met sterke riffs en afwisselende vocalen.

Het derde album van Ashen Horde, ‘Fallen Cathedrals’, is er een met twee gezichten. Snel, chaotisch en progressief of mid-tempo en meer toegankelijk, een fijn album.