De van oorsprong Uruguayaanse Méndez ging hiermee terug naar zijn roots, zowel muzikaal als gevoelsmatig. Death metal met Zuid Amerikaanse invloed, zo komt de zon terug in het logo en is “Kuarahy” Uruguayaans voor zon. Méndez, tegenwoordig woonachtig in Barcelona vond in Eloi Boucherie een zanger en in de eveneens uit Spanje afkomstige Jordi Farré een drummer. Met de gastoptredens op de plaat van de gitaristen Frederik Akesson en Per Eriksson is het plaatje rond.

Het album opent met een intro genoemd naar de titel van het album waarna we met ‘Rusty Shell’ echt aftrappen. Een Opeth achtige riff opent het nummer met veel ruimte voor de bas. Wanneer de vocalen van Eloi Boucherie erbij komen, die mooi donker gekleurd zijn, ontstaat een aantrekkelijk nummer met goed verzorgd gitaarwerk en solo’s. ‘Worms’ is ook zo’n nummer dat zich afspeelt in een mid-tempo en iedere luisterbeurt is weer iets te horen dat niet eerder opviel. Hoewel Méndez aangeeft dat White Stones niks te doen heeft met Opeth deel ik die mening niet. Luisterend naar het intro en de opbouw van ‘Drowned in Time’ zijn er duidelijk raakvlakken. De vocalen van Boucherie liggen lekker diep in de mix, zodat het instrumentale gedeelte goed tot zijn recht komt want spelen kan Martín Méndez.

Wat ik mis is de wendingen, de tempoversnellingen en dat gemis zorgt ervoor dat de nummers nooit echt knallen. Het geheel sleept zich voort in nagenoeg één tempo, en dat is jammer. Dat