Vader verzaakt eigenlijk nooit. De band brengt sinds jaar en dag kwalitatief sterke albums, waarbij soms in tempo gevarieerd wordt. Ook live zijn de Poolse metal pionieren niet te betrappen op een zwakke avond, dat gezegd hebbende ben ik best benieuwd naar het nieuwe album. Overigens doet de album titel, ‘Solitude in Madness’, gezien de huidige situatie in de wereld vermoeden van een laatste moment beslissing. De cover is wederom geweldig! ’Shock and Awe’ opent het album, en het nummer is precies dat wat je verwacht (wil verwachten) van Vader. Een heerlijk snel nummer, met geweldige drums van James Stewart.

Wat opvalt is dat de nummers vrij kort zijn met gemiddeld nog geen 3 minuten, het elf tellende album tikt dan ook net niet de 30 minuten aan. Over het algemeen legt Vader een hoog tempo neer, met lekkere tempowisselingen en breaks, saai wordt het in ieder geval nooit. Sterke nummers als ‘Incineration of the Gods’ of het meer thrashy ‘And Satan Wept’ maken de luisteraar blij. Vader komt op dit album ook nog met een cover, ‘Dancing in the Slaughterhouse’ is oorspronkelijk van de eveneens Poolse thrash Metal / crossover band Acid Drinkers, het punky karakter van het origineel verdwijnt in een onvervalste death metal versie. Vader besluit het album met het langste nummer ‘Bones’, een lekker snel nummer waarbij de thrash invloeden weer lekker boven komen drijven.