Op deze plaat vinden we zes nieuwe nummers en de band trapt af met het titelnummer ‘Monarchy of Shadows’. Een nummer dat het verhaal Tombs in ruim 7 minuten perfect samenvat. Een nummer met verschillende wendingen, van snoeihard en snel tot stukken met meer nuance en solo’s. Opvallend zijn de vocalen van zanger / gitarist Mike Hill die enerzijds bruut klinken, maar ook de mooie donkere vocalen zijn een perfecte match. ‘Once Falls the Guillotine’ sluit naadloos aan bij het openingsnummer. De nadruk ligt in dit nummer iets meer op de clean vocals, maar er is ook ruimte voor voldoende vuiligheid. Er wordt weer heerlijk gespeeld met tempowisselingen waardoor ook dit nummer iets onvoorstelbaars heeft en blijft boeien.

Tombs pakt door en houdt de hoge kwaliteit vast. Nummers met kop en staart met een sterke rol voor drummer Justin Spaeth die met sterke ritmes en fills. In met name het nummer ‘Necro Alchemy’ wordt de luisteraar getrakteerd op puik slagwerk, maar ook in de andere tracks is het dik in orde. Tombs sluit af in stijl met het nummer ‘Path of Totality (Midnight Sun)’ , een nummer waar de post metal kant van de band het best wordt uitgelicht. ‘Monarchy of Shadows’ is een overtuigend stuk werk, het enige minpunt is dat we het hier niet hebben over een full-length.