Was de band op hun eerste full-length ‘Seeing through the Shadow Consciousness’ nog relatief mid-tempo, en daarmee relatief Grieks, heeft de band nu ook wel een hogere versnelling gevonden. Hoewel de eerste openingssalvo’s van ‘Cutting the Umbelical Cord of Hel’ nog klinkt als Dysangelium’s ‘Consecrated by Light’ is het daarna een stevig ros nummertje geworden met naar het einde toe wat meer esoterische klanken. ‘Hexcraft’ doet mij dus dermate denken aan Nox Formulae’s eerste album, dat ik vrij goed begrijp waardoor ik me zo heb vergist. Serpent Noir heeft altijd ergens iets catchy over zich, en ook hier is dat niet minder, waardoor je voordat je het weet meedeint op de ritmesectie. ‘Asmodeus: The Sword of Golachab’ is van hetzelfde laken een pak. ‘Astaroth: The Jaws of Gha’Agsheblah’ begint mysterieus maar vlamt op in een vuurrood doorhak festijn terwijl ‘Necrobiological Chant of Talas’ weer wat meer in de headbangmodus opereert. ‘Goeh Ra Reah: Garm Unchained’ bevat gesproken tekst van Dragon Rouge-oprichter Thomas Karlsson wat het nummer goed incorporeert ondanks dat het gewoon gesproken tekst is. Dit nummer doet mij nog het meest denken aan de oude Serpent Noir, relatief mid-tempo, lekker kenmerkend en occult.

Voorganger ‘Erotomysticism’ wist mij de eerste paar luisterbeurten niet meteen te pakken, maar ‘Death Clan OD’ doet dat zeker. Wil je je black metal het liefst mystiek en mid-tempo, dan is Serpent Noir een uitmuntende keuze.